kichać

kichać: {{stl_51}}{{LABEL="twpldekichacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}kichać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}kichnąć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-nę){{/stl_41}}{{stl_7}} niesen;{{/stl_7}}{{stl_41}} (lekceważyć){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} pfeifen ({{/stl_7}}{{stl_9}}na{{/stl_9}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}} auf{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

kichać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kichaćam, kichaća, kichaćają {{/stl 8}}– kichnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kichaćnę, kichaćnie, kichaćnij, kichaćnął, kichaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtownie wydychać odruchowo powietrze przez nos na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kichać — ndk I, kichaćam, kichaćasz, kichaćają, kichaćał kichnąć dk Va, kichaćnę, kichaćniesz, kichaćnął, kichaćnęła, kichaćnęli, kichaćnąwszy «reagować na podrażnienie błony śluzowej w nosie gwałtownymi, głośnymi wydechami przez nos» Kichać głośno, raz… … Słownik języka polskiego
kichnąć — → kichać … Słownik języka polskiego
чихать — аю, чхнуть, чхать, чох, недочох сдержанное чихание , укр. чхати, чхнути, чихати наряду с пчихати – то же, словен. čihati, čȋham (но последнее, возм., из *kiхati (см. ниже), а также Бернекер I, 165 и сл.), польск. сzсhаc, czchnąc. Праслав. *čьх… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
kichanie — n I rzecz. od kichać … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias